Dag 9 Jackpot

Maandag 22 oktober

Vanochtend om kwart voor 4 opgestaan voor de ochtendsafari. Er is een bijna-volle maan te zien en een gigantische sterrenhemel. We eten even een banaan om iets in de maag te hebben en om kwart over 4 staan we keurig op het verzamelpunt met de ingevulde papieren (zoals gevraagd). Blijkbaar hebben andere mensen meer moeite met de taal. Er komen mensen zonder papieren (liggen nog in het huisje), niet-ingevulde papieren of gewoon te laat. Ook een combinatie is mogelijk.

Wij zijn waarschijnlijk veel te braaf en houden ons keurig aan de afspraken.

Tenslotte rijden we toch keurig op tijd (half 5) de gate uit. Een vrij grote safari-auto maar met prima plaatsen (6 rijen met op iedere rij 2 plaatsen links en 2 plaatsen rechts). Vanaf iedere stoel heb je goed zicht en je mag staan en lopen als er iets te zien is.

Vier van de passagiers hebben een zoeklicht dat ze vrij kunnen gebruiken. Merijn en Bert bedienen er allebei een. We zien niet heel veel dieren in het donker. De zonsopkomst is erg mooi. Hopelijk warmt het nu een beetje op want het is nog behoorlijk koud. We zien de nodige kudu's, olifanten, giraffes, nijlpaarden maar het is nog geen groot spektakel.

We zien diverse "leopardtrees" (bomen waarbij de takken zo gevormd zijn dat het net lijkt alsof er een luipaard in ligt) en "lionstones" (stenen die sprekend op een leeuw lijken) en deze zorgen voor diverse foute bingo's. Zo bestaan er ook nog " logodiles" (stukken hout die in het water op een krokodil lijken).

Als we bij een paar giraffes staan te kijken rijdt de gids ineens een stuk door. Hij heeft hyena's gezien. Het is een complete familie die vlak bij de weg zijn hol heeft. Pa trekt er net op uit om te zien of er nog ergens een prooi valt te stelen. Ma past op de kinderen en dat zijn er heel wat. Een stuk of 5 peuters en een aantal baby's (die nog gezoogd worden). Bij het krieken van de dag zijn de kleintjes lekker aan het spelen en ze laten zich dus volop zien. Ma ligt achter een bosje om de privacy van het zogen een beetje te bewaren. We kijken onze ogen uit. We zijn het er niet over eens of hyena's nu mooi of lelijk zijn. Of zijn ze mooi vanwege hun lelijkheid? De stemmen zijn verdeeld.

Nadat we weer een stukje hebben gereden komen we op terrein dat erg geschikt lijkt voor luipaarden, maar dat hebben we al vaker gedacht: een brede greppel met specifieke luipaardenbomen eromheen. Thijs had via het Instagram account van het Kruger Park gezien dat er op de weg die we inslaan (de S147, die geeneens op de kaart staat) de laatste maanden Luipaarden  zijn gesignaleerd. We zijn dus extra waakzaam, inclusief de gids die erg langzaam rijdt. Verwacht hij misschien iets te zien? Als we zo 10 minuten hebben gereden komt de verlossende kreet: "leopard"! Iedereen veert op en pakt z'n fototoestel. Er steekt een luipaard welpje op niet al te grote afstand van de auto de weg over. Iedereen fotografeert dat het een lieve lust is. Als ik ook m'n toestel heb gepakt krijg ik de tekst "accu leeg" op m'n display. Blijkbaar erg veel foto's gemaakt bij de hyena's :-( Ik pak zo snel mogelijk m'n rugzak en verwissel de accu. Gelukkig heeft Josee al een mooie foto gemaakt en is het luipaard niet meteen verdwenen. Tot onze grote verrassing komt ook moeder luipaard achteraan. De gids schat hem op 6-7 maanden. Sinds zijn geboorte is het welpje al 2 broertjes/zusjes verloren door een vermoedelijke moord van een groep concurrerende leeuwen. Dit welpje zit echter vol levenslust en is lekker aan het spelen met zijn moeder, het springt in de lucht, ze rollebollen over de grond en het welpje test zijn klimkunsten op een boom. We kunnen ze een poosje erg mooi volgen. We zijn helemaal in extase. Wat een prachtige beesten. Onze dag kan nu al niet meer stuk en het is nog geen 6 uur. Bovendien is onze big five nu compleet!

Op de terugweg naar het kamp zien we nog verschillende dieren maar het dringt allemaal niet zo goed meer door. We zijn helemaal vol van de luipaarden. Moe maar zeer voldaan keren we terug in ons kamp en gaan vervolgens lekker ontbijten, douchen en koffie drinken. Ze hebben in de restaurants van het Kruger Park goede koffie, in tegenstelling tot de eerdere lodges waar we verbleven.

Om 11 uur vertrekken we weer voor onze persoonlijke safari. We kiezen het gebied ten zuiden van Olifants camp. Dit stuk is veel vruchtbaarder dan het stuk dat we gisteren afgelegd (van Phalaborwa naar Olifants) en we zien dan ook ontzettende veel dieren. Gigantisch veel zebra's, gnoe's, olifanten, giraffes, kudu's, waterbokken, impala's, duikers en nog veel meer om op te noemen. We stoppen voor de lunch in Satara waar de meesten een pizza nemen. We vullen de hele middag en we zijn pas een kwartier voor het sluiten van de gate (18 uur) in ons kamp. Nog een aantal speciale waarnemingen van de middag: struisvogels (nog niet eerder gespot), maar liefst 3 jakhalzen (alledrie zeer kundig gespot door Elise, zij wint dus de spot van de dag award), een hyena, 2 neushoorns (de eerste neushoorns in het Kruger). Omdat er in dit gebied de laatste dagen regelmatig leeuwen zijn gespot hopen we deze ook nog mee te pakken maar we krijgen ze helaas niet te zien. 

We tanken de auto bij terugkomst alvast vol diesel voor de reis van morgen en daarna drinken we een biertje met het zicht op de zonsondergang. Hoe mooi kan een dag zijn? Het was een lange, vermoeiende maar prachtige safaridag.

Morgen dus weer verkassen naar Umlani in het private Game Reserve van Timbhavati. Hier zullen we in totaal 4 safaritochten met 2 rangers in de auto uitvoeren. We hebben dus nog de hoop een aantal katachtigen van dichterbij te zien, of misschien wel een Cheetah van ons lijstje af te strepen.