Dag 10 Lions day in Kruger en Timbavati

Dinsdag 23 oktober

Merijn, Thijs en Elise hebben ook het echte safarigevoel te pakken. In iedere steen zien we een leeuw en in iedere boom een luipaard. Ook het vroege opstaan is al geen probleem meer. Als we bespreken hoe laat we weggaan stelt Elise voor om direct na opening van de gate (half 6) te vertrekken. Dat is het echte safarigevoel: zoveel mogelijk uit een dag halen :-)

Vlak na het openen van de gate zijn we inderdaad vertrokken. We ontbijten in de auto. We zullen niet alle dieren opnoemen die we gezien hebben maar slechts een aantal. We zien opvallend genoeg weer een aantal jakhalzen, bijna allemaal gespot door Merijn. Hij staat inmiddels op punten voor in het "spot van de dag" klassement. Helaas nog geen nieuwe leeuwen sinds onze mannetjesleeuw tijdens de bootsafari. Door de spot van een honey badger neemt Merijn verder voorsprong. We zien ook nog een flinke mongoose familie in het rond rennen. Merijn denkt het klassement van vandaag definitief te winnen door het spotten van leeuwen met maar liefst 1000 (duizend) % zekerheid. Iedereen meteen in opperste staat van beroering. Het blijkt echter een foute spot. Het blijken bavianen te zijn. Hoewel Merijn tot dat moment de meeste punten had verzameld kun je met een dergelijke valse melding natuurlijk niet het dagklassement winnen. Vooralsnog nog geen winnaar maar de dag is nog niet om.

Terwijl we naar olifanten in de droge rivierbedding staan te kijken komt er een auto onze kant. Het raampje gaat open. Waarschijnlijk willen ze vragen wat we zien. Vlak voor we iets kunnen zeggen komt er vanuit de andere auto een bericht over een leeuw in de rivierbedding een klein eindje verderop. Thijs drukt meteen het gas in en we sluiten aan bij 2 auto's die aan de kant van de weg staan. We zien inderdaad een leeuw uit de rivierbedding omhoog klimmen. We zijn helemaal in de gloria. De leeuwenteller staat op 2! Als we echter nog even goed kijken zien we nog een leeuw en nog een. Het blijken er maar liefst 6 te zijn. We zien geen volwassen mannetjes dus het is een combinatie van vrouwtjesleeuwen met eventuele jongere mannetjes/vrouwtjes. Ze zijn niet heel erg actief meer en liggen lui in de schaduw. Af en toe staat er een op om vervolgens weer te gaan liggen. We genieten nog een poosje van het schouwspel. De leeuwenteller staat nu ineens op 7!

Via de Orpen gate rijden we het park uit nadat we een bakje koffie hebben gedronken. We gaan nu op weg naar onze volgende bestemming in het private park Timbavati. We slapen daar in Umlani bushcamp. We arriveren lekker vroeg zodat we de lunch nog mee kunnen nemen. Josee en ik zijn hier vorig jaar ook geweest en we vonden het zo  leuk dat we dit graag nog een keer wilden doen. We krijgen tijdens een welkomstdrankje de kampregels te horen. Het is een kleinschalige accommodatie met 8 hutten. Al het eten en drinken is hier inclusief dus we hoeven niet met de portemonnee rond te lopen. Om half 2 wordt de lunch geserveerd. Aan het einde van de middag een high tea met daarna een avond gamedrive. Bij terugkomst volgt het diner. Morgenochtend worden we om 5 uur gewekt voor de ochtendsafari met aansluitend het ontbijt. En dat hele ritueel dan 2 dagen aan een stuk (4 safari's).

We pakken een lekker koel drankje terwijl we op het terras wachten tot de huisjes klaar zijn. We hebben uitzicht op de (droge)rivierbedding en de waterhole aan de overkant. Hier komen regelmatig zebra's, diverse antilopen, zebra's, olifanten voorbij. Warthogs en nyala's lopen over het terrein. Het kamp is niet afgeschermd met een hek. Er is alleen een (hoge) schrikdraad om de olifanten tegen te houden omdat ze anders het kamp verwoesten. Andere dieren kunnen in en uit het kamp lopen. Om half twee staat het lunchbuffet klaar: rijst met kip curry en diverse salades. Er zijn veel verschillende nationaliteiten in het kamp: Amerikanen, Fransen, Brazilianen en Noren. Met de safari delen wij de auto met de Amerikanen. Onze ranger is Amos die zichzelf "Big Amos" noemt. Aangezien hij 2 meter hoog en 1 meter breed is kan iedereen zich vinden in deze bijnaam. Hij lijkt sterk op John Cofey uit de film " The Green Mile".  Amos vertelt dat er regelmatig een groep van 6 leeuwen in het gebied zit maar dat deze ook regelmatig wordt verdreven door 2 dominante mannetjesleeuwen. Het schijnt dat de leeuwen bij de ochtendsafari zijn gesignaleerd maar we kunnen alleen maar hopen.

Om ongeveer 4 uur vertrekken we. We kunnen onze ogen niet geloven als we na ongeveer een kwartier de leeuwen al gevonden hebben. Wat een geluk. Het zijn 2 mannetjes, 2 vrouwtjes en 2 cubs (jongen en meisje). Ze liggen alle 6 voor pampus. We kunnen er met de auto heel dicht bij komen. Dat is het voordeel van een privaat park: de rangers mogen van het pad af. We zien dat hun ademhaling heel erg snel is. Dat heeft te maken met het feit dat ze recentelijk zwaar getafeld hebben en dat de spijsvertering nu maximaal werkt. Een van de cubs gaat nog drinken bij z'n moeder maar voor de rest zit er weinig activiteit in. Af en toe tilt een mannetje zijn kop op. Wat een indrukwekkende beesten zijn dit. Wat een kop en wat een poten/klauwen!

Hiermee staat de leeuwenteller voor vandaag op maar liefst 12 en in totaal op 13!

We krijgen wel nog een close-up van een neushoorn Amos probeert er eerst naar toe te rijden maar de neushoorn duikt de rivierbedding in om te gaan drinken. Amos laat zich niet kisten en rijdt met z'n tank dwars door de rivierbedding tot vlak bij de neushoorn.

Naast een aantal "reguliere dieren" (diverse antilopen, giraffes, zebra's, wildebeesten, wrattenzwijnen, bavianen etc) zien we nog een hyena die haast lijkt te hebben. Waarschijnlijk ruikt hij een prooi. Elise spot nog maar eens een jakhals. Onze tracker voor op de auto mag blij zijn met onze hulp.

Voor de zonsondergang worden 2 van de Amerikanen bij de boomhut gedropt. Deze hut ligt op ongeveer 10 minuten rijden van het kamp en hoort bij het kamp. Je kan hier een paar uren doorbrengen en je kan er zelfs de nacht doorbrengen.

Vlak bij de boomhut komen we de groep leeuwen tegen. Het begint te schemeren dus de activiteit neemt weer toe. We zien de leeuwen en de welpjes drinken uit een plas water. Geweldig!! We komen er ook nu weer behoorlijk dichtbij.

We stoppen om van de zonsondergang te genieten van een biertje en/of wijntje met wat lekkere snacks. Voor de Amerikanen is het trouwens een speciale avond want de zoon van het Amerikaanse stel gaat zijn vriendin vanavond ten huwelijk vragen. 

In het donker rijden we weer richting kamp. Elise spot nog een neushoorn en een hyena in het donker en wint daarmee opnieuw de dagprijs. Als we half acht terugkomen in het kamp worden we ontvangen in de boma (een ronde open ruimte met palen als afscheiding. Het kampvuur brandt, lekker drankje erbij en even bijpraten met de andere gasten. De Amerikanen gaan aan de champagne omdat ze "Yes" heeft gezegd op het huwelijksverzoek.

Als het dinerbuffet gereed is wordt dat kenbaar gemaakt met een Afrikaanse trommelsolo. We eten een stoofpotjie van antilope met salade. We zitten aan tafel met de genral manager Greg. Hij vertelt van alles en nog wat. Daarbij vergeet hij zelfs te eten. Lachend wordt op een gegeven moment zijn volle bord door de bediening weggehaald. "This happens every time" wordt er gezegd. Greg vertelt o.a. dat het stropen sterk verminderd is sinds het personeel aan de leugndetector wordt gelegd en gevraagd of ze connecties hebben met stropersactiviteiten. De meeste activiteiten vinden plaats met behulp van informatie van binnenuit over locaties en dagelijkse patronen van o.a. de neushoorns.

Om half 10 worden we door een ranger naar ons huisje gebracht. In het donker mag je niet alleen over het terrein. Bij de huisjes branden de olielampjes. Er is geen elektriciteit in de huisjes. Alleen een paar lampjes op zonne-energie. Verder heb je een fluit voor noodgevallen en een radio om iemand op te roepen als je hulp nodig hebt.

Morgenochtend worden we om 5 uur gewekt voor de ochtendsafari die om half 6 vertrekt.