Dag 18 Hoogtepunt en dieptepunt

Woensdag 31 oktober

Vandaag een relatief korte verplaatsing naar Hermanus (ca. 120 km). We kunnen dus eerst nog wat tijd doorbrengen in/om Kaapstad. Thijs heeft nog een helikoptervlucht boven Kaapstad tegoed en vanochtend zijn de omstandigheden ideaal: heldere blauwe lucht met wat mooie contrasterende wolken en weinig wind. We gaan dus op onderzoek uit en komen bij het Waterfront bij een informatiebalie. We krijgen alle mogelijkheden te horen. We kiezen voor een privé vlucht van 30 minuten. Je vliegt dan vanuit Kaapstad langs de (Atlantische) kust naar het zuiden (Tafelberg, Lion’s Head, Stadium, Robbeneiland, 12Apostelen, Clifton, Camps Bay, Hout bay, Chapman’s Peak). Daarna vlieg je over het schiereiland (Constantia, Kirstenbosch) naar de andere kust (Indische oceaan) om vervolgens weer terug te keren over Kaapstad.Het voordeel van een privé vlucht is dat je dan niet op andere mensen hoeft te wachten maar meteen kunt inchecken (na betaling ;-). De prijs voor 2 of 3 personen is hetzelfde dus naast Thijs en Bert mag er nog iemand “gratis” mee. Tot ieders verrassing besluit Merijn zich vrijwillig aan te melden. Daarna gaat alles heel snel. Alles is prima geregeld: met een golfkarretje naar het helikopterplatform, security briefing, weging en instappen. De dames zijn mee om ons uit te zwaaien. Na ons vertrek worden zij met het golfkarretje weer teruggebracht naar een terrasje in het zonnetje.

De vlucht is echt waanzinnig mooi. We zien de meren achter de Tafelberg (die je normaal nooit ziet) en veel gigantisch mooie huizen en alle eerder genoemde highlights. De piloot vertelt onderweg van alles. Het is een geweldige ervaring voor alle mannen.

Na de vlucht sluiten we aan bij de dames op het terras voor een espresso. Na de espresso rijden we naar de Old Biscuit Mill. Dit is het complex waar de Pot Luck Club was gevestigd. Hier zijn veel leuke boetiekjes en een prachtig uitzicht op de Tafelberg en Lion’s Head. Er worden hier nog wat souvenirs gekocht. Omdat we nog voldoende tijd hebben besluiten we om alsnog de Chapman’s Peak Drive te doen op onze route naar Hermanus. Het waait bijna niet dus de weg moet wel open zijn. Via Houtbaai rijden we de richting van Chapman’s Peak op. Tot onze grote schrik zien we borden dat hij nog/weer gesloten is. Dit kan niet waar zijn. Dit zal nog wel van gisteren zijn denken we nog. Helaas is het wel waar. De weg is weer afgesloten, ditmaal vanwege onderhoudswerkzaamheden die waarschijnlijk nog minimaal 2 uur zullen duren. Dat wordt te laat dus dit is wel een flinke tegenvaller. We kunnen nog wel een klein stukje de weg op en hebben nog een paar uitzichten gehad. We lunchen met uitzicht op de Houtbaai. Fantastisch mooi maar we hadden liever de hele route gedaan.

Na de lunch dan maar richting Hermanus vertrokken. Hoewel we via de snelweg rijden is de route prachtig. Via Kaapstad langs de townships dwars door de bergenweer naar de kust. We zijn netjes op tijd in onze keurige B&B (Potshed). Aan het einde van de middag lopen we naar Hermanus en lopen via de cliff walk naar het centrum. Hermanus is wereldberoemd vanwege de passerende walvissen in deze periode van het jaar. Hermanus is ook de beste plek van de wereld om walvissen vanaf de wal te spotten. Het is een prachtige wandeling langs de rotskust met flinke golven. Als we dichterbij het centrum komen spot Josee al de eerste walvissen. Er wordt zelfs even gesprongen. Daarna worden er nog meer gespot maar op vrij grote afstand. Hopelijk krijgen we ze morgen van dichterbij te zien.

Elise heeft de betere restaurants volgens de Lonely Planet genoteerd. De eerste zit helaas vol maar bij de tweede (Burgundi) kunnen we wel terecht. Het is logisch dat er veel vis op de kaart staat dus we eten met name visgerechten. De Sauvignon Blanc huiswijn smaakt er prima bij. In het donker lopen we weer terug naar de B&B (via de Main road geen probleem volgens de beheerster). Op de kamer doen we nog 2 spelletjes Qwixx (gewonnen door Eline en Elise) voor we op tijd weer naar bed gaan. Morgen worden we om 8:30 uur verwacht in de haven voor een walvis”jacht”.

En we moeten morgen ook eerst nog zingen voor Thijs z’n verjaardag.

Dag 17 Lion’s Head

Dinsdag 30 oktober

Vandaag nog een volle dag te besteden in Kaapstad. Het weer ziet er goed uit dus we besluiten de wandeling naar Lion’s Head te doen. Dit is een prachtige wandeling waarbij je steeds andere uitzichten op Kaapstad voorgeschoteld krijgt. Het weer is erg wisselend: zon, bewolking, wind en zelfs af en toe een spatje regen. Al met al toch prima weer voor een flinke wandeling. We hebben het idee dat we nog wel wat activiteit kunnen gebruiken. De uitzichten zijn prachtig: Kaapstad, Tafelberg, Robbeneiland, 12 apostelen, baaien en stranden.

Na terugkomst rijden we ook nog even naar Signal Hill voordat we de stad induiken. Nadat we een parkeerplaats hebben gevonden lunchen we bij Jarryd’s. Dit staat erg goed bekend en er zijn regelmatig lange wachtrijen. Dit keer gelukkig niet.

Na de lunch wordt er geshopt: Green Market, Long Street, Waterfront. Ook doen we een rondje door Bo-Kaap.

Eind van de middag doen we een drankje op een zonnig terras bij het Waterfront. Het is daar weer gezellig druk, o.a. vanwege allerlei vormen van live muziek. In de zon is het goed uit te houden maar het wordt langzaam kouder. We hebben gereserveerd bij restaurant  Karibu. Hier worden traditionele Afrikaanse gerechten geserveerd, inclusief boboti. Dt hebben we nog maar 1x eerder gegeten.

Het smaakt heerlijk en na een kopje koffie met Amarula gaan we op tijd naar huis want zo’n stad is best vermoeiend.

Morgen verkassen we naar Hermanus om hopelijk walvissen te gaan zien.

Dag 16 Rondje Kaap

Maandag 29 oktober

Voordat we de maandag gaan beschrijven eerst op verzoek van Thijs nog een aanvulling op het verslag van gisteren: omdat we voor de start van de beklimming van de Tafelberg via Platteklip Gorge 2 km voorbij de kabelbaan hadden geparkeerd moesten we na terugkomst natuurlijk ook weer die 2 km overbruggen. Thijs en Merijn hebben zich toen opgeofferd om die 2 km hardlopend af te leggen om de auto te gaan halen. Hulde :-)

Vandaag staat er een rondje Kaap Peninsula (schiereiland) op het programma. Het wordt vandaag niet zo warm. Het zal bewolkt zijn en er kan af en toe een spatje regen vallen. In het begin is het weer erg wisselend. Als de zon doorkomt is het meteen ook weer lekker warm maar als de bewolking overheerst is het fris.

We moeten af en toe flinke hoogteverschillen overbruggen en onze handgeschakelde Hyundai H1 heeft daar aanzienlijk meer moeite mee dan onze automaat in het oosten.

Via Muizenberg rijden we helemaal langs de kust naar het zuiden. Eline heeft een nieuwe voorraad dropjes meegenomen uit Nederland dus we kunnen er weer even tegenaan. En met de muzieklijsten van DJ Thijs is het erg gezellig in de auto. Zeker als we massaal zingen over de “ blote jongens in het park” van Paul de Leeuw.

We stoppen natuurlijk uitgebreid bij Boulders dat bekend staat om zijn grote pinguïn kolonie. Vooral als ze lopen een ontzettend koddig gezicht. Als we aankomen is het nog lekker rustig maar als we weer vertrekken is het flink drukker geworden. We waren dus keurig op tijd. Bij de ingang van het “Cape of Good Hope National Park” (onderdeel van Table Mountain NP) staat er een korte rij. We verbazen ons over het feit dat er op enig moment een auto zonder enige aantoonbare reden besluit om van rij te wisselen omdat die waarschijnlijk sneller lijkt te gaan. Uiteindelijk levert deze dubieuze manoeuvre natuurlijk niets op.

Als we net het park binnen zijn stuiten we op de eerste groep baboons (bavianen, bobbejanen). Omdat Eline dol is op dieren en nog geen 2 weken safari achter de rug heeft is ze erg enthousiast. Ze zou ze het liefst even aaien maar dat is met deze baboons niet echt aan te raden. 

We rijden meteen door naar Cape Point, het drukste punt in dit park. Je hebt hier prachtige uitzichten op het schiereiland en op de rotsen en de blauwgekleurde zee. We staan hier op de grens van de oceanen. Aan de ene kant de Atlantische Oceaan en aan de andere kant de Indische oceaan. Het is hier vrij druk en hectisch: heel veel onbeholpen toeristen die er niet voor terugdeinzen om hun medetoeristen te blokkeren  om nog maar een paar extra selfies te maken. We “spotten” nog wel een grote volwassen antilopesoort. Dit blijkt een (Afrikaanse eland) te zijn. Deze hadden we nog niet eerder gezien. Na Cape Point gaan we naar Kaap de Goede Hoop. Daar is minder hectisch. We laten een familieportret maken bij het bord. Net als we dat gedaan hebben staat er inmiddels een flinke rij voor dit fotopoint. Er is blijkbaar net een bus gearriveerd. Gezien de tijd zien we er vanaf om ook hier naar boven te lopen. Er is nog zoveel meer te zien (dachten we toen nog).

Het weer is helaas een beetje aan het omslaan. De wind neemt (sterk) toe en ook de bewolking neemt meer en meer toe. De temperaturen gaan ook drastisch naar beneden.

We hadden het plan om via de prachtige Chapman’s Peak Drive weer richting Kaapstad te gaan maar als we er aankomen staat er een dichte slagboom voor onze neus met de tekst “Closed” en in goed Zuid-Afrikaans: “Gesluit”. De wind is te sterk en daardoor is de route afgesloten. Dit is wel een flinke teleurstelling.

Via een andere route rijden we alsnog richting de westkust van het schiereiland. We komen o.a. langs Houtbaai, Bakoven, Camps Bay, Clifton. We weten van vorig jaar dat op deze route prachtige uitzichten en vergezichten te zien zijn maar we zien vandaag zo goed als niets. Geen Chapman’s Peak, geen 12 apostelen, geen Tafelberg van de achterkant, geen Lion’s Head. Helaas........

We rijden dus maar door naar ons verblijf. We hebben nog even tijd want we eten vanavond pas om half negen. Op advies van een collega van Merijn hebben we (meer dan 2 maanden geleden) een tafel gereserveerd in de Pot Luk Club. Een Michelinster waardig tapas restaurant in het oosten van Kaapstad op de bovenste verdieping van een oud pakhuis. We doen eerst nog even een aperitief aan het waterfront voor we met de auto naar de Pot Luk vertrekken. Het regent dan een beetje.

Als we bij het restaurant aankomen zijn er parkeerplaatsen aan de straatkant vrij. Hier staat natuurlijk een vriendelijke parkeerwachter om ons het vak in te taxiën. Hij gaat op onze auto passen maar wil graag vooruit betaald worden (wat niet gebruikelijk is). Ook de tarieven zijn hoger omdat hij weet dat we minimaal 2 uren weg zullen blijven. In plaats van de gebruikelijke 5 of 10 Rand is zijn avondtarief 20 Rand. Met veel plezier geef ik hem die 20 Rand. Als we echter het terrein van de Pot Luk oplopen zien we dat er een bewaakt parkeerterrein bij is. De security adviseert ons om de auto niet aan de straat te laten staan maar op het bewaakte terrein te plaatsen. De vriendelijke parkeerwachter staat waarschijnlijk ergens hard te lachten als we de auto weer weghalen en op het terrein plaatsen. Hij is wel zo vriendelijk om het parkeerticket voor ons uit de automaat te halen. Het bewaakte parkeertarief is........... 20 Rand :-)

De Pot Luk is een groot succes. Relaxte atmosfeer maar wel stijlvol. Smaken zijn waanzinnig. Heerlijke gerechten en heerlijke wijnen met een prachtig uitzicht over de lichtjes van Kaapstad. We weten ons hier bijna 2,5 uur te vermaken.

Als we weer naar de auto gaan zien we de vriendelijke parkeerwachter vertrekken. Hij heeft dus zelfs op het bewaakte terrein keurig op onze auto gepast. Hij heeft ons vertrouwen dus niet beschaamd.

Moe, maar zeer voldaan komen we (voor ons doen) zeer laat weer terug in ons verblijf.

Welterusten!

Dag 15 Naar Kaapstad (en Eline)

Zondag 28 oktober

Iedereen was vanochtend weer op tijd wakker en we zitten dus keurig om 6 uur aan het ontbijt. Omdat het zondag is zijn we binnen een kwartier op het vliegveld. De route naar de Rental returns zijn prima aangegeven en we staan binnen no-time bij Bidvest. De administratieve handelingen zijn snel afgehandeld en we zijn al begonnen met het uitladen van de bagage als de medewerker van Bidvest voorstelt om ons bij de vertrekhal af te zetten. Dat is reuze handig. Ter plekke gaat hij ook nog trolleys voor ons halen. Uitstekende service van Bidvest!

Ook het inchecken en de beveiligingscheck verlopen zeer voorspoedig. We kunnen onder het genot van een bakje koffie nog 3 spelletjes Qwixx doen. Elise weet alledrie de spelletjes te winnen. Hmm, klein beetje verdacht?!

De scorekaartjes zijn nu precies op dus we kijken erg uit naar onze hereniging met Eline want zij heeft als het goed is een nieuw scoreblok meegenomen. Dat is overigens niet de enige reden waarom we uitkijken naar de hereniging met Eline. We hebben dan pas het gevoel dat we echt compleet zijn met de familie.

We hebben inmiddels positieve signalen ontvangen uit Kaapstad. Eline is veilig gearriveerd in het hotel. Hopelijk staat ze ons op te wachten op het vliegveld. Dan zo snel mogelijk de auto ophalen en Kaapstad in.

We arriveren keurig op tijd in Kaapstad en Eline staat ons op te wachten. Eindelijk compleet!

We hebben ook hier weer een Hyundai maar deze keer helaas handgeschakeld. Dat is dus weer even wennen. Het is vandaag flink warm (meer dan 30 graden). We rijden direct naar ons verblijf (Antrim villa). Dit is op niet al te grote afstand van het Waterfront. Dat is dus gunstig.

We lunchen in een gezellig klein restaurantje (Cushty) in de buurt. Heerlijke echte verse vruchtensapjes met heerlijke broodjes. Omdat het vandaag mooi weer is en de Tafelberg wolkenvrij is besluiten we om na de lunch naar de Tafelberg te gaan. Net als vorig jaar staat er nu ook weer een hele lange rij. Toen duurde het ruim 2 uur voor we boven waren. We besluiten daarom om lopend naar boven te gaan. Dit is op papier een hike van 2,5 uur maar dat kunnen wij vast sneller. We doen het inderdaad ruim binnen de 2 uur maar het is een inspannende hike met veel hoogteverschil. Het gaat 2 uur bijna continu steil omhoog. De jeugd doet het iets gemakkelijker dan de oudjes maar we komen allemaal boven. Daar wachten prachtige uitzichten op Kaapstad zelf en op de baaien aan de westkant. We zien Robbeneiland, Lions Head en het stadion als meest opvallende herkenningspunten. Het spooten van dieren gaat hier onverminderd verder maar dan vooral de klipdassies. Het biertje en ijsje smaken voortreffelijk. Dat hebben we wel verdiend. Het wordt echter wel krap om op tijd in het gereserveerde restaurant (Harbour House) te zijn. We bellen om te zeggen dat we er pas om 20 uur kunnen zijn. Nadat we met de kabelbaan naar beneden zijn gegaan willen we nog wel graag even douchen want we zijn doorweekt van het zweet.

Met de auto rijden we naar het Waterfront. Dat is slechts op 2 km afstand maar in het donker beter niet te lopen. We eten voortreffelijk in het Harbour House. Dit restaurant staat bekend om de verse vis dus we gaan voor de tonijn, zeebaars, zwaardvis, calamaris en (gigantische) prawns. We drinken een heerlijke Sauvignon Blanc (spier signature) erbij en koffie met Amarula toe. Wel opvallend: er staan ongeveer 20 verschillende Sauvignons Blancs op de kart en niet een Chardonnay. Blijkbaar gedijt de SB hier beter?! Het was fantastisch lekker en heel gezellig met z’n allen.

Morgen een rondje Kaap......

Dag 14 Terug naar JoBurg

Zaterdag 27 oktober

Vandaag een verplaatsing van zo’n 400 km richting Johannesburg. We slapen dan weer een nachtje vlakbij het vliegveld. Morgenochtend 9:25 uur vliegen we richting Eline (Kaapstad).

Gisteravond heerlijk gegeten in Pioneer’s. Ze staan bekend om de kwaliteit en kwantiteit van het vlees. Ook hebben ze een enorme keuze aan wijnen. Zo hebben ze al zo’n 12 verschillende Sauvignon Blancs. De wijnkamer is door het glas te bewonderen en bevat een indrukwekkende voorraad aan diverse wijnen.

Zo komt er een einde aan weer een mooie dag. Deze dag had echter ook minder goed af kunnen lopen. Twee incidenten liepen maar ternauwernood goed af. Bij het lunchrestaurant waren de bankjes een beetje smal en glad. Met het losse kussentje geen goede combinatie voor Bert. Hij viel achterover van de bank af met z’n nek op de bank die er achter stond. Bert kon er om lachen en de rest dus helemaal. Ze kwamen niet meer bij. De ober verontschuldigt zich diverse malen maar wij hebben de grootste lol. Meteen daarna valt ons oog op een indemnity verklaring waarbij het restaurant verklaart  niet verantwoordelijk te zijn voor ongevallen of dood van bezoekers. We snappen nu waarom :-)

Bij het zwembad staan heerlijke bedjes én hangmatten op een onderstel. Een Frans jongetje valt met hangmat en onderstel ondersteboven en krijst dat het een lieve lust is. Merijn vat hierdoor het idee op om ook in de hangmat te gaan liggen. Helaas weet hij zijn zwaartepunt ook niet helemaal goed te plaatsen en ook Merijn kukelt ook met hangmat en onderstel achterover. Als we zien dat hij ook niet serieus gewond is begint ook nu iedereen weer hartstochtelijk te lachen. Merijn beweert natuurlijk dat het niet aan hem ligt maar aan de hangmat. Elise doet nog een keer voor hoe je een hangmat moet innemen. Haar lukt het wel....

Via vele, grote bananenplantages, citrusbomen, Drakensbergen komen we steeds dichter bij Johannesburg. We hebben gelezen dat Eline inmiddels keurig op tijd vertrokken is. Het is lekker rustig op de weg dus we schieten lekker op. Om 14 uur zijn we al bij de Airport Game Lodge waar we ook de eerste nacht hebben geslapen. Josee gaat de rest van de middag relaxen en de rest gaat naar het Apartheidsmuseum in Johannesburg. Daar komen we ongeveer 15 uur aan en we hebben nog 2 uur om het museum te bekijken. Iedereen is erg onder de indruk als we 1 minuut voor sluitingstijd het museum verlaten. Vlakbij de lodge gooien we de tank vol en kopen we avondeten bij de Spar. Na het eten wordt er nog een spelletje qwixx gedaan en worden de koffers gereed gemaakt voor de vlucht. We hopen morgen rond de middag in Kaapstad te zijn.

Om een beetje af te kikken: hier bij de lodge lopen struisvogels, springbokken, blesbokken, duikers, guinea fowls en ........ kikkers.

Dag 13 Panoramaroute deel 2

Vrijdag 26 oktober

Het voelt vreemd: geen leeuwen horen brullen en niet om 5 uur gewekt worden. Uiteraard zijn wel vroeg wakker maar we doen alles op het gemakje. Het ontbijt is weer zeer uitgebreid. We zitten op het terras met uitzicht op de rivier en de bergen. OP de bergen zien we nog twee olifanten rondstruinen. Tijdens ons diner gisteravond liep er nog een nijlpaard op de over bij het resort. 

Na het ontbijt doen we het onderste stuk van de Panoramaroute: Pinnacle, God’s Window, Berlin Falls, Mac Mac Falls en de Mac Mac pools. Vorig jaar hadden we nul uitzicht bij God’s Window. We lunchen bij een restaurant met specifieke Afrikaanse gerechten. Helaas geen boboti maar wel krokodil, springbok en gemsbok.

Vandaag is de lucht helemaal wolkenvrij en we kunnen dus overal volop van de vergezichten genieten. Merijn en Elise hebben de eerste souvenirs gekocht. De temperatuur loopt op tot flink boven de dertig graden. Aan het einde van de route bezoeken we de Mac Mac pools. Dit zijn natuurlijk baden die gevoed worden met kleine watervalletjes. Met deze temperaturen een heerlijke verkoeling. Heerlijk fris en helder water. 

Daarna rijden we weer terug naar ons resort en ploffen we allemaal bij het zwembad neer om nog een poosje te relaxen. Daar zijn we wel een beetje aan toe. Morgen rijden we weer richting Joburg om vervolgens zondagochtend naar Kaapstad te vliegen. Eline reist morgen naar Kaapstad. Als alles volgens plan verloopt zullen we elkaar dus zondag in Kaapstad treffen.

Dag 12 Jackpot (3)

Donderdag 25 oktober

We worden weer om 5 uur gewekt. We hebben de leeuwen gisteravond en vannacht weer gehoord dus ze zijn nog in de buurt. Na het vertrek halen we eerst de Merijn, Elise en Thijs op bij het treehouse. Ze hebben het erg leuk gehad. Kort na aankomst had Merijn met het blote oog (in het donker) al een hyena gespot die voorbij kwam. Verder niet veel meer gezien dan heel veel sterren en de volle maan. Ze hebben de leeuwen ook gehoord. Ze hebben zelfs redelijk geslapen.

Ook Shadreck heeft er een hekel aan dat hij ze gisteren niet heeft gevonden. Samen met de andere auto van Umlani maar weer op zoek. Uiteindelijk worden ze door de andere auto gevonden. Via de radio ontvangen we de locatie en kunnen we de groep van 6 leeuwen nog een keer bewonderen. De leeuwen ademen nu veel rustiger. Dat betekent dat hun eten is verteerd. Waarschijnlijk zullen ze vannacht weer op jacht gaan. De welpjes drinken regelmatig bij hun moeder. Ook het andere vrouwtje had 2 welpjes maar die zijn door een olifant gedood (door erop te gaan staan).

We kijken nog een poos. We kunnen er eigenlijk niet genoeg van krijgen maar er staat nog een auto te wachten tot hij bij de leeuwen kan kijken (er mogen maar 2 auto’s tegelijk bij de dieren staan)

We zien nog een grote groep (11 stuks) giraffen als er een melding komt dat er een luipaard is gesignaleerd. Het zal toch niet nog een keer gaan gebeuren?

Hij zit in een heel lastig gebied met heel veel dichte bebossing en grote stenen. Bijna ondoordringbaar voor auto’s. Er komt helaas een bericht dat ze hem kwijt zijn. Dan komt er weer een signalering over de radio en even later zijn ze hem weer kwijt. Shadreck rijdt met de auto ook naar dit gebied. Hij gaat op een punt staan waarvan hij denkt dat het luipaard naar toe gaat. Er is inderdaad bijna geen doorkomen aan. De takken vliegen ons om de oren en de tank dendert over de grote stenen. We staan een poosje stil te wachten totdat Thijs het luipaard aan ziet komen. Geweldig! We zien hem op afstand tussen de bosjes maar dat is niet goed genoeg voor Shadreck. Hij weet het onmogelijke klaar te spelen. Hij volgt het luipaard tot we een prachtig uitzich op hem hebben. Een aantal malen lijkt de auto niet meer verder te kunnen maar het lukt toch.

Wat een geweldig beest weer. Hij gaat zelfs even in de ochtendzon voor ons poseren voor een mooie foto. Leeuwen en een luipaard in 1 rit komt niet vaak voor.

Alle “gewone” dieren die ook prachtig zijn krijgen vanochtend niet de aandacht die ze verdienen maar hopelijk zijn ze niet boos als we doorrijden. Na de koffie vraagt Shadreck of we haast hebben. Nou, wij niet. Er is nl. Een groep buffels gesignaleerd op behoorlijke afstand van ons. We rijden er met grote snelheid heen want we worden al bijna voor het ontbijt verwacht. We zien de groep al van grote afstand. De groep bestaat uit maar liefst ongeveer 60 (zestig!) buffels. We weten niet waar we moeten kijken en fotograferen. Uiteraard zet Shadreck ons midden in de kudde neer. Met deze waarneming hebben we alle big Five dieren maar liefst allemaal minimaal 3x gevonden. Dit hadden we niet durven hopen.

Na het ontbijt moeten we helaas afscheid nemen van deze fantastische verblijfplaats en deze fantastische mensen. We moeten echter weer verder. Terwijl we naar degates rijden ziet Josee nog even een groep olifanten. 

Het plan is om via de panoramaroute naar Hazyview te gaan. Daarbij doen we vandaag het bovenste stuk uitgebreid. De rest doen we dan morgen vanuit Hazyview. We bekijken de three rondavels met Blyde river canyon en de Bourke’s Luk Potholes. Dit zijn met recht natuurwonderen. Sowieso is de route hier naar toe en de omgeving al geweldig mooi. We eten in Bourke’s boskombuis. Een idyllisch eettentje midden in de natuur. We zijn aan de late kant voor de lunch dus de boboti is helaas op.

De rest van de bezienswaardigheden slaan we nu nog even over. Bij ons verblijf (Hippo hollow estate) worden we hartelijk ontvangen. Het is wat grootschaliger maar erg mooi. We duiken nog even snel het zwembad in. Het resort is gelegen aan de Sabie rivier en deze bevat nijlpaarden en krokodillen. Er wordt dus stevig gewaarschuwd om voorzichtig te zijn in het donker. Tijdens ons diner zien we ook al een nijlpaard het terrein op komen. 

We proberen het nog even te rekken om te proberen de normale tijden van slapen en opstaan weer een beetje terug te krijgen. Rond 22 uur vallen de luikjes echter dicht. Vannacht zullen we geen leeuwen horen maar waarschijnlijk wel nijlpaarden en kikkers. Hopelijk zijn we niet om 5 uur kaar wakker...........

Hopelijk kunnen we morgen nog wat foto’s plaatsen

Dag 11 Jackpot(2)

Woensdag 24 oktober

Omdat je hier midden in de natuur zit en de hutten niet geluidsdicht zijn hoor je van alles in de nacht. We slapen dus erg matig. We horen ook enkele malen leeuwen brullen op (voor ons gevoel) zeer korte afstand. Om 5 uur worden we gewekt maar we zijn al wakker. Aankleden, tanden poetsen en daarna om de koffie met een pancakes (het echte ontbijt krijgen we na de safari). De zon is opgekomen en het is prachtig weer. Nog lekker fris maar de temperaturen lopen in het zonnetje snel op.

Omdat er regelmatig een luipaard is waargenomen wordt er het eerste uur vooral hier naar gezocht. Onze tracker gaat nog speciaal te voet een aantal sporen nalopen. Helaas lukt het niet het luipaard te vinden. De “vangst” deze ochtend is niet heel groot. Meest bijzonder zijn 3 grote mannetjesbuffels die we van zeer dichtbij kunnen bekijken. Hiermee zitten we alleen in Timbavati ook alweer op 4 van de big 5. Nu nog een luipaard zien te vinden. Even na 9 uur zijn we weer terug en schuiven we meteen aan voor het ontbijt: lammetjesribbetjes, maispannekoek, tomaat, verse papaya met yoghurt en “eggs as you like”. 

Na het ontbijt kunnen we tot de lunch lekker chillen bij het zwembad(je). Tevens tijd om behalve ons zelf ook alle batterijen weer op te laden.

Als we lekker bij het zwembadje liggen komt er een grote groep giraffen voorbij. Ze komen water drinken in de waterhole.
Na de lunch gaan we ons weer voorbereiden op de middag-/avondsafari. Merijn, Elise en Thijs gaan vannacht in het treehouse slapen. Ze worden dan na het diner weggebracht en morgenochtend tijdens de ochtendsafari weer opgehaald.

Big Amos heeft ons inmiddels verlaten. Na 6 weken continu werken heeft hij nu 2 weken vrij. Amos wordt afgelost door Shadreck. Die kennen we nog goed van vorig jaar. Hij was toen ook onze vaste ranger. Shadreck is de hoofdranger van dit kamp.

Na de safety instructie gaan we op pad. De Amerikanen zijn inmiddels ingeruild voor nog 2 Nederlanders, een apart stel.

Shadreck geeft aan dat hij op zoek wil naar de groep leeuwen die we eerder gezien hebben. Hij denkt ongeveer te weten waar ze zitten. Na 5 minuten rijden stapt Shadreck uit en gaat met de tracker op zoek naar sporen. Hij laat ons alleen in de (open) auto achter. Wel een bijzonder gevoel. Na 5 minuten komen ze terug maar er zijn geen sporen gevonden. Op een andere plaats wordt nog een poging gewaagd. Ook ditmaal geen succes. Mogelijk zijn ze naar een ander gebied vertrokken.

We gaan dus niet meer specifiek naar de leeuwen zoeken. Ik zal niet meer de standaard spots met jullie delen maar alleen de “speciale”. We vinden een hyena en kort daarna een gigantische neushoorn. Zoals we van Shadreck gewend waren rijdt hij dwars met z’n tank door de bosjes om zo dicht mogelijk bij de neushoorn te komen. We kunnen hem bijna aanraken. Hij heeft een grote hoorn en Shadreck vertelt dat de hoorn van deze neushoorn op de illegale markt ongeveer 2 miljoen(!) ZAR zou opbrengen. De hoorn wordt geschat op 5 kg en de prijs is ongeveer 400.000 ZAR per kilo. Onvoorstelbaar. Na de nodige foto’s inclusief close-ups laat we neushoorn in alle rust verder grazen.

Kort daarna stuiten we op een groep olifanten en uiteraard zorgt Shadreck er weer voor dat we eerste rang komen te zitten. Hij plaatst de auto zo dat de grootgeschapen olifant recht op ons afkomt. Hij schuurt bijna langs de auto. Daar worden we wel even stil van.....

Het wordt dan al snel donker en we genieten van een prachtige zonsondergang met de volle maan aan de andere kant. Koud biertje/wijntje erbij. We genieten intens.

Als het donker is rijden we weer verder met het zoeklicht. We zien een nachtaapje en nog wat antilopen en dan rijden we richting kamp totdat Thijs en Elise tegelijkertijd denken een leeuw te spotten. Het is echter geen leeuw maar een luipaard op een paar meter van de auto! Wat een sensatie. Het luipaard gaat meteen aan de wandel en het gebied lijkt ondoordringbaar maar niet voor Shadreck. Inmiddels is de 2e auto van Umlani bushcamp ook ter plaatse en met 2 zoeklichten houden ze zicht op het luipaard. Shadreck slaagt er ook nu weer in het luipaard redelijk te volgen. We krijgen een paar prachtige gezichten op dit sierlijke dier. Helaas is foto’s maken in het donker niet echt makkelijk. We hebben hem echter toch duidelijk op beeld. Helemaal euforisch komen we weer terug in het kamp. We hebben nu 2x de Big Five afgestreept. 1x volledig in het KrugerParken 1x volledig in Timbavati.

Helaas zitten we aan tafel bij onze medepassagiers. Zoals gezegd, een apart stel. Ze hebben al vaker safarivakanties gedaan dus ze denken het allemaal beter te weten, zelfs beter dan Shadreck. Bij de sundowner staan ze ook apart. Wij staan bij Shadreck en de tracker en vragen van alles aan hem en hij vertelt honderduit. De andere Nederlanders vragen helemaal niets want ze weten het al. Bij het eten zit de man te boeren en te smakken dat het een lieve lust is. Soms zit het mee en heb je prettig contact en soms “wat” minder.

Na het diner drinken we nog een afzakkertje (Amarula) en zoeken we contact met andere Nederlanders en Noren. Dat gaat een stuk aangenamer.

De jongelui gaat nu weggebracht worden door Shadreck maar niet zonder koelbox met biertjes en een fles Amarula. Dat gaat vast gezellig worden....

Dag 10 Lions day in Kruger en Timbavati

Dinsdag 23 oktober

Merijn, Thijs en Elise hebben ook het echte safarigevoel te pakken. In iedere steen zien we een leeuw en in iedere boom een luipaard. Ook het vroege opstaan is al geen probleem meer. Als we bespreken hoe laat we weggaan stelt Elise voor om direct na opening van de gate (half 6) te vertrekken. Dat is het echte safarigevoel: zoveel mogelijk uit een dag halen :-)

Vlak na het openen van de gate zijn we inderdaad vertrokken. We ontbijten in de auto. We zullen niet alle dieren opnoemen die we gezien hebben maar slechts een aantal. We zien opvallend genoeg weer een aantal jakhalzen, bijna allemaal gespot door Merijn. Hij staat inmiddels op punten voor in het "spot van de dag" klassement. Helaas nog geen nieuwe leeuwen sinds onze mannetjesleeuw tijdens de bootsafari. Door de spot van een honey badger neemt Merijn verder voorsprong. We zien ook nog een flinke mongoose familie in het rond rennen. Merijn denkt het klassement van vandaag definitief te winnen door het spotten van leeuwen met maar liefst 1000 (duizend) % zekerheid. Iedereen meteen in opperste staat van beroering. Het blijkt echter een foute spot. Het blijken bavianen te zijn. Hoewel Merijn tot dat moment de meeste punten had verzameld kun je met een dergelijke valse melding natuurlijk niet het dagklassement winnen. Vooralsnog nog geen winnaar maar de dag is nog niet om.

Terwijl we naar olifanten in de droge rivierbedding staan te kijken komt er een auto onze kant. Het raampje gaat open. Waarschijnlijk willen ze vragen wat we zien. Vlak voor we iets kunnen zeggen komt er vanuit de andere auto een bericht over een leeuw in de rivierbedding een klein eindje verderop. Thijs drukt meteen het gas in en we sluiten aan bij 2 auto's die aan de kant van de weg staan. We zien inderdaad een leeuw uit de rivierbedding omhoog klimmen. We zijn helemaal in de gloria. De leeuwenteller staat op 2! Als we echter nog even goed kijken zien we nog een leeuw en nog een. Het blijken er maar liefst 6 te zijn. We zien geen volwassen mannetjes dus het is een combinatie van vrouwtjesleeuwen met eventuele jongere mannetjes/vrouwtjes. Ze zijn niet heel erg actief meer en liggen lui in de schaduw. Af en toe staat er een op om vervolgens weer te gaan liggen. We genieten nog een poosje van het schouwspel. De leeuwenteller staat nu ineens op 7!

Via de Orpen gate rijden we het park uit nadat we een bakje koffie hebben gedronken. We gaan nu op weg naar onze volgende bestemming in het private park Timbavati. We slapen daar in Umlani bushcamp. We arriveren lekker vroeg zodat we de lunch nog mee kunnen nemen. Josee en ik zijn hier vorig jaar ook geweest en we vonden het zo  leuk dat we dit graag nog een keer wilden doen. We krijgen tijdens een welkomstdrankje de kampregels te horen. Het is een kleinschalige accommodatie met 8 hutten. Al het eten en drinken is hier inclusief dus we hoeven niet met de portemonnee rond te lopen. Om half 2 wordt de lunch geserveerd. Aan het einde van de middag een high tea met daarna een avond gamedrive. Bij terugkomst volgt het diner. Morgenochtend worden we om 5 uur gewekt voor de ochtendsafari met aansluitend het ontbijt. En dat hele ritueel dan 2 dagen aan een stuk (4 safari's).

We pakken een lekker koel drankje terwijl we op het terras wachten tot de huisjes klaar zijn. We hebben uitzicht op de (droge)rivierbedding en de waterhole aan de overkant. Hier komen regelmatig zebra's, diverse antilopen, zebra's, olifanten voorbij. Warthogs en nyala's lopen over het terrein. Het kamp is niet afgeschermd met een hek. Er is alleen een (hoge) schrikdraad om de olifanten tegen te houden omdat ze anders het kamp verwoesten. Andere dieren kunnen in en uit het kamp lopen. Om half twee staat het lunchbuffet klaar: rijst met kip curry en diverse salades. Er zijn veel verschillende nationaliteiten in het kamp: Amerikanen, Fransen, Brazilianen en Noren. Met de safari delen wij de auto met de Amerikanen. Onze ranger is Amos die zichzelf "Big Amos" noemt. Aangezien hij 2 meter hoog en 1 meter breed is kan iedereen zich vinden in deze bijnaam. Hij lijkt sterk op John Cofey uit de film " The Green Mile".  Amos vertelt dat er regelmatig een groep van 6 leeuwen in het gebied zit maar dat deze ook regelmatig wordt verdreven door 2 dominante mannetjesleeuwen. Het schijnt dat de leeuwen bij de ochtendsafari zijn gesignaleerd maar we kunnen alleen maar hopen.

Om ongeveer 4 uur vertrekken we. We kunnen onze ogen niet geloven als we na ongeveer een kwartier de leeuwen al gevonden hebben. Wat een geluk. Het zijn 2 mannetjes, 2 vrouwtjes en 2 cubs (jongen en meisje). Ze liggen alle 6 voor pampus. We kunnen er met de auto heel dicht bij komen. Dat is het voordeel van een privaat park: de rangers mogen van het pad af. We zien dat hun ademhaling heel erg snel is. Dat heeft te maken met het feit dat ze recentelijk zwaar getafeld hebben en dat de spijsvertering nu maximaal werkt. Een van de cubs gaat nog drinken bij z'n moeder maar voor de rest zit er weinig activiteit in. Af en toe tilt een mannetje zijn kop op. Wat een indrukwekkende beesten zijn dit. Wat een kop en wat een poten/klauwen!

Hiermee staat de leeuwenteller voor vandaag op maar liefst 12 en in totaal op 13!

We krijgen wel nog een close-up van een neushoorn Amos probeert er eerst naar toe te rijden maar de neushoorn duikt de rivierbedding in om te gaan drinken. Amos laat zich niet kisten en rijdt met z'n tank dwars door de rivierbedding tot vlak bij de neushoorn.

Naast een aantal "reguliere dieren" (diverse antilopen, giraffes, zebra's, wildebeesten, wrattenzwijnen, bavianen etc) zien we nog een hyena die haast lijkt te hebben. Waarschijnlijk ruikt hij een prooi. Elise spot nog maar eens een jakhals. Onze tracker voor op de auto mag blij zijn met onze hulp.

Voor de zonsondergang worden 2 van de Amerikanen bij de boomhut gedropt. Deze hut ligt op ongeveer 10 minuten rijden van het kamp en hoort bij het kamp. Je kan hier een paar uren doorbrengen en je kan er zelfs de nacht doorbrengen.

Vlak bij de boomhut komen we de groep leeuwen tegen. Het begint te schemeren dus de activiteit neemt weer toe. We zien de leeuwen en de welpjes drinken uit een plas water. Geweldig!! We komen er ook nu weer behoorlijk dichtbij.

We stoppen om van de zonsondergang te genieten van een biertje en/of wijntje met wat lekkere snacks. Voor de Amerikanen is het trouwens een speciale avond want de zoon van het Amerikaanse stel gaat zijn vriendin vanavond ten huwelijk vragen. 

In het donker rijden we weer richting kamp. Elise spot nog een neushoorn en een hyena in het donker en wint daarmee opnieuw de dagprijs. Als we half acht terugkomen in het kamp worden we ontvangen in de boma (een ronde open ruimte met palen als afscheiding. Het kampvuur brandt, lekker drankje erbij en even bijpraten met de andere gasten. De Amerikanen gaan aan de champagne omdat ze "Yes" heeft gezegd op het huwelijksverzoek.

Als het dinerbuffet gereed is wordt dat kenbaar gemaakt met een Afrikaanse trommelsolo. We eten een stoofpotjie van antilope met salade. We zitten aan tafel met de genral manager Greg. Hij vertelt van alles en nog wat. Daarbij vergeet hij zelfs te eten. Lachend wordt op een gegeven moment zijn volle bord door de bediening weggehaald. "This happens every time" wordt er gezegd. Greg vertelt o.a. dat het stropen sterk verminderd is sinds het personeel aan de leugndetector wordt gelegd en gevraagd of ze connecties hebben met stropersactiviteiten. De meeste activiteiten vinden plaats met behulp van informatie van binnenuit over locaties en dagelijkse patronen van o.a. de neushoorns.

Om half 10 worden we door een ranger naar ons huisje gebracht. In het donker mag je niet alleen over het terrein. Bij de huisjes branden de olielampjes. Er is geen elektriciteit in de huisjes. Alleen een paar lampjes op zonne-energie. Verder heb je een fluit voor noodgevallen en een radio om iemand op te roepen als je hulp nodig hebt.

Morgenochtend worden we om 5 uur gewekt voor de ochtendsafari die om half 6 vertrekt.

Dag 9 Jackpot

Maandag 22 oktober

Vanochtend om kwart voor 4 opgestaan voor de ochtendsafari. Er is een bijna-volle maan te zien en een gigantische sterrenhemel. We eten even een banaan om iets in de maag te hebben en om kwart over 4 staan we keurig op het verzamelpunt met de ingevulde papieren (zoals gevraagd). Blijkbaar hebben andere mensen meer moeite met de taal. Er komen mensen zonder papieren (liggen nog in het huisje), niet-ingevulde papieren of gewoon te laat. Ook een combinatie is mogelijk.

Wij zijn waarschijnlijk veel te braaf en houden ons keurig aan de afspraken.

Tenslotte rijden we toch keurig op tijd (half 5) de gate uit. Een vrij grote safari-auto maar met prima plaatsen (6 rijen met op iedere rij 2 plaatsen links en 2 plaatsen rechts). Vanaf iedere stoel heb je goed zicht en je mag staan en lopen als er iets te zien is.

Vier van de passagiers hebben een zoeklicht dat ze vrij kunnen gebruiken. Merijn en Bert bedienen er allebei een. We zien niet heel veel dieren in het donker. De zonsopkomst is erg mooi. Hopelijk warmt het nu een beetje op want het is nog behoorlijk koud. We zien de nodige kudu's, olifanten, giraffes, nijlpaarden maar het is nog geen groot spektakel.

We zien diverse "leopardtrees" (bomen waarbij de takken zo gevormd zijn dat het net lijkt alsof er een luipaard in ligt) en "lionstones" (stenen die sprekend op een leeuw lijken) en deze zorgen voor diverse foute bingo's. Zo bestaan er ook nog " logodiles" (stukken hout die in het water op een krokodil lijken).

Als we bij een paar giraffes staan te kijken rijdt de gids ineens een stuk door. Hij heeft hyena's gezien. Het is een complete familie die vlak bij de weg zijn hol heeft. Pa trekt er net op uit om te zien of er nog ergens een prooi valt te stelen. Ma past op de kinderen en dat zijn er heel wat. Een stuk of 5 peuters en een aantal baby's (die nog gezoogd worden). Bij het krieken van de dag zijn de kleintjes lekker aan het spelen en ze laten zich dus volop zien. Ma ligt achter een bosje om de privacy van het zogen een beetje te bewaren. We kijken onze ogen uit. We zijn het er niet over eens of hyena's nu mooi of lelijk zijn. Of zijn ze mooi vanwege hun lelijkheid? De stemmen zijn verdeeld.

Nadat we weer een stukje hebben gereden komen we op terrein dat erg geschikt lijkt voor luipaarden, maar dat hebben we al vaker gedacht: een brede greppel met specifieke luipaardenbomen eromheen. Thijs had via het Instagram account van het Kruger Park gezien dat er op de weg die we inslaan (de S147, die geeneens op de kaart staat) de laatste maanden Luipaarden  zijn gesignaleerd. We zijn dus extra waakzaam, inclusief de gids die erg langzaam rijdt. Verwacht hij misschien iets te zien? Als we zo 10 minuten hebben gereden komt de verlossende kreet: "leopard"! Iedereen veert op en pakt z'n fototoestel. Er steekt een luipaard welpje op niet al te grote afstand van de auto de weg over. Iedereen fotografeert dat het een lieve lust is. Als ik ook m'n toestel heb gepakt krijg ik de tekst "accu leeg" op m'n display. Blijkbaar erg veel foto's gemaakt bij de hyena's :-( Ik pak zo snel mogelijk m'n rugzak en verwissel de accu. Gelukkig heeft Josee al een mooie foto gemaakt en is het luipaard niet meteen verdwenen. Tot onze grote verrassing komt ook moeder luipaard achteraan. De gids schat hem op 6-7 maanden. Sinds zijn geboorte is het welpje al 2 broertjes/zusjes verloren door een vermoedelijke moord van een groep concurrerende leeuwen. Dit welpje zit echter vol levenslust en is lekker aan het spelen met zijn moeder, het springt in de lucht, ze rollebollen over de grond en het welpje test zijn klimkunsten op een boom. We kunnen ze een poosje erg mooi volgen. We zijn helemaal in extase. Wat een prachtige beesten. Onze dag kan nu al niet meer stuk en het is nog geen 6 uur. Bovendien is onze big five nu compleet!

Op de terugweg naar het kamp zien we nog verschillende dieren maar het dringt allemaal niet zo goed meer door. We zijn helemaal vol van de luipaarden. Moe maar zeer voldaan keren we terug in ons kamp en gaan vervolgens lekker ontbijten, douchen en koffie drinken. Ze hebben in de restaurants van het Kruger Park goede koffie, in tegenstelling tot de eerdere lodges waar we verbleven.

Om 11 uur vertrekken we weer voor onze persoonlijke safari. We kiezen het gebied ten zuiden van Olifants camp. Dit stuk is veel vruchtbaarder dan het stuk dat we gisteren afgelegd (van Phalaborwa naar Olifants) en we zien dan ook ontzettende veel dieren. Gigantisch veel zebra's, gnoe's, olifanten, giraffes, kudu's, waterbokken, impala's, duikers en nog veel meer om op te noemen. We stoppen voor de lunch in Satara waar de meesten een pizza nemen. We vullen de hele middag en we zijn pas een kwartier voor het sluiten van de gate (18 uur) in ons kamp. Nog een aantal speciale waarnemingen van de middag: struisvogels (nog niet eerder gespot), maar liefst 3 jakhalzen (alledrie zeer kundig gespot door Elise, zij wint dus de spot van de dag award), een hyena, 2 neushoorns (de eerste neushoorns in het Kruger). Omdat er in dit gebied de laatste dagen regelmatig leeuwen zijn gespot hopen we deze ook nog mee te pakken maar we krijgen ze helaas niet te zien. 

We tanken de auto bij terugkomst alvast vol diesel voor de reis van morgen en daarna drinken we een biertje met het zicht op de zonsondergang. Hoe mooi kan een dag zijn? Het was een lange, vermoeiende maar prachtige safaridag.

Morgen dus weer verkassen naar Umlani in het private Game Reserve van Timbhavati. Hier zullen we in totaal 4 safaritochten met 2 rangers in de auto uitvoeren. We hebben dus nog de hoop een aantal katachtigen van dichterbij te zien, of misschien wel een Cheetah van ons lijstje af te strepen. 

Dag 8 Het Kruger Park

Zondag 21 oktober

We gaan het safariritme verder opvoeren. We staan om 5 uur op en maken ons eigen ontbijt. Als we klaar zijn om te vertrekken bellen we naar de receptie om iemand te sturen die de gate open kan maken. Terwijl ik naar de receptie loop kom ik iemand van de bewaking tegen die onderweg is naar onze gate. Het gaat in een keer goed. Als ik heb uitgecheckt en betaald komt de rest al met de auto naar de receptie. Om half zeven zijn we bij de Phalaborwa gate van het Kruger Park. Dit is nog geen 5 minuten rijden. We hadden gisteren al een papier gehaald waar al onze gegevens op genoteerd moeten worden. Daardoor hebben we al snel onze vergunning voor het Kruger Park te pakken.

Het eerste stuk van de safari is niet heel spectaculair. Een erg dorre omgeving. We zien wel verschillende dieren maar nog niet waar we op hopen. Net op het moment dat we een beetje indutten rijden we in een heuse road block. Niet van boze boeren of anti-zwarte piet demonstranten maar van een heuse kudde buffels. Het is een groep van ongeveer 15 stuks, allemaal even imposant en indrukwekkend. We zijn de eerste auto bij deze groep dus we kunnen prachtige foto's maken als de hele kudde de weg oversteekt. De horens met bijbehorende helm boezemen veel ontzag in. Wat een power straalt er van deze beesten af. Hiermee staat onze big 5 teller op 4 (olifant, neushoorn, leeuw, buffel). Alleen het zeldzame luipaard ontbreekt nog. Wie weet lukt het ons nog in een van de komende dagen (met behulp van een gids of op eigen kracht).

Gelukkig zien we ook hierna nog vele dieren maar als we langs de rivier rijden zien we ineens van alles: olifanten, waterbokken, impala's, fish eagles, kudu's, bavianen, giraffen en vooral veel krokodillen en heeeeeel veel nijlpaarden. We zien diverse groepen nijlpaarden met tientallen nijlpaarden per groep. De meesten liggen lekker op de kant van het zonnetje te genieten. Het is vandaag mooi weer maar niet overdreven warm. Gewoon lekker.

We lunchen in Letaba met een giraffenbroodje. Daarmee zitten we meteen goed vol. Ook na de lunch zien we nog diverse dieren maar geen nieuwe dieren. Ook zien we helaas geen grote katten.

De spot van de dag komt op naam van Josee. Niet zozeer omdat het spotten van 15 buffels heel erg moeilijk was maar vanwege het belang voor onze big five teller.

Om 17 uur zijn we in Olifants camp waar we overnachten. We hebben 3 huisjes aan de rand met prachtig zicht op de zonsondergang. De huisjes zijn eenvoudig ingericht maar de entourage is geweldig. We boeken een morning safari bij het inchecken. Dat betekent dat we om kwart over 4 op de parking klaar moeten staan...!!

Dat wordt dus nog iets vroeger naar bed vanavond. Merijn en Elise bereiden een pasta maaltijd. Hoewel we niet veel honger hebben door de overdadige lunch smaakt het toch meer dan prima. Om ongeveer 8 uur ligt iedereen in z'n bed.....

Gereden km: ca. 150-200 km